Αυτό προϋποθέτει χώρο κατάλληλο, χρήματα για υλικά και πρώτιστα αρκετό χρόνο για να πάρει κάποιος μια τέτοια απόφαση αυθαιρέτου. Μετά από πάροδο περίπου δέκα ετών συνεχούς μαθητείας στην παράγκα δίπλα στον ποταμό "Χούμελης" και παράλληλα ενδελεχούς έρευνας στην αισθητική διαφόρων αρχιτεκτονικών προτάσεων, κατέληξα στο συμπέρασμα πως "... δεν πρόκειται να κάνω τίποτα!! " Τότε ακριβώς η τύχη έπαιξε το ρόλο της, όπως σ΄ένα αγώνα μπόξ και η παράγκα στήθηκε ανάμεσα σε μια άνοιξη κι ένα χειμώνα. Είκοσι τεραγωνικά μέτρα, αυτή η "Κιβωτός", με το περιπαικτικό όνομα, "'Ιδρυμα Πινακοθήκης Δ. Ι. Τζάνη", χωρίς δυνατότητα πρόσβασης στο κοινό, έρχεται να συμπληρώσει τις αποκλειστικές ανάγκες μιας ζωγραφικής πράξης. Η συμμετοχή με την εγκατάσταση αυτή, στην "Αθέατη Πόλη" είναι η πρώτη εικαστική δημιουργία του χώρου. Ενας καθρέπτης της αθέατης αυτής έκθεσης που θα αναδείξει την παράγκα σε κυρίαρχο θέμα ενώ αυτή εντελώς ναρκισσιστικά, θα αρέσκεται να υπάρχει απόμακρα και αθόρυβα.
